இந்திய சமாதானப் படை – விடுதலைப் புலிகளுக்கிடையிலான போரை நிறுத்தவேண்டி உண்ணாநோன்பிருந்து உயிர்த்தியாகம் செய்த அன்னை பூபதியின் 36ம் ஆண்டு நினைவுநாள்

காணாமல் ஆக்கப்பட்ட தமிழ்க் குழந்தைகளுக்கான தாய்மார்கள் என்ற வகையில், அன்னை பூபதியின் துணிச்சலுக்காகவும், அர்ப்பணிப்புக்காகவும், நமது நோக்கத்திற்கு வழிகாட்டியாக விளங்கும் அன்னை பூபதியை இன்று அவரது 36வது ஆண்டு நினைவு நாளைக் நினைவேந்துகின்றோம்.

காணாமல் ஆக்கப்பட்ட தமிழ்க் குழந்தைகளைக் கண்டறியவும், எதிர்கால இனப்படுகொலையில் இருந்து தமிழர்களைக் காப்பாற்றவும், தமிழர் இறையாண்மைக்காக அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் உதவியைப் பெறவும் எமது தொடர் போராட்டத்தின் 2616வது நாள் இன்று, ஏப்ரல் 16,2024, வவுனியா நீதிமன்றத்திற்கு முன்பாக, ஏ-9 வீதியில் உள்ள இந்த பந்தலில் எமது பயணம் தொடர்கிறது.

அன்னை பூபதி அவர்களின் அர்ப்பணிப்பான தியாகம் பற்றி குறிப்பிடுவதானால். 1987 இன் இறுதிப் பகுதியில் வடக்கு கிழக்கில் முகாம்கள் அமைத்திருந்த இந்திய சமாதானப் படை , மற்றும் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளுக்கு இடையே போர் நிறுத்தத்தை ஏற்படுத்த இந்திய அரசைக் கோரி உண்ணாவிரதம், 19 மார்ச் 1988 அன்று மாமாங்கம் பிள்ளையார் கோவிலில் ஒரு மாதம் சாகும்வரை உண்ணாவிரதம் இருந்து 19 ஏப்ரல் 1988 அன்று சாவடைந்தார்.

இன்று, ஒரு மாபெரும் தியாகியின் நினைவைப் போற்றுகிறோம், அன்னை பூபதியின் உன்னத தியாகத்திற்கு வணக்கம் செலுத்துகிறோம். அன்னை பூபதி நம் வரலாற்றில் ஜாம்பவான்களாக விளங்கிய உன்னத தியாகிகளில் ஒருவராக நமது உயர்ந்த மதிப்பைப் பெற்றுள்ளார்.

ஒரு பெண்ணாக, ஒரு தாயாக, குடும்பத்தின் தாய்வழித் தலைவியாக, பூபதி அம்மா தனது சாதாரண வாழ்க்கையையும் இருத்தலியல் பற்றுதலின் பிணைப்புகளையும் தாண்டி தனது தேசத்தின் விடுதலைக்காக தனது வாழ்க்கையை தியாகம் செய்தார்.

முற்றிலும்! அன்னை பூபதி, அல்லது அம்மா பூபதி, இலங்கையில் நீதி மற்றும் மனித உரிமைகளுக்கான தமிழர் போராட்டத்தில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய ஒரு அசாதாரண பெண்மணி. அவளுடைய வாழ்க்கையைப் பற்றிய சில நுண்ணறிவுகள் இங்கே:

அன்னை பூபதி, முதலில் பூபதி கணபதிப்பிள்ளை என்று அழைக்கப்படுகிறார், நவம்பர் 3, 1932 இல், இலங்கையின் மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தில் உள்ள வரலாற்றுத் தமிழ் கிராமமான கிரனில் பிறந்தார். அவர் 10 குழந்தைகளின் தாயாக இருந்தார்.

அவர் வாழ்ந்த காலத்தில் நடந்த தனித்தனி சம்பவங்களில், அவரது இரண்டு மகன்கள் இலங்கை அரசுப் படைகளால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர். இந்த சோகமான நிகழ்வுகள் நீதியையும் சமாதானத்தையும் தொடர அவரது உறுதியை தூண்டியது.

மோதலின் போது, அன்னை பூபதி இலங்கையில் இந்திய அமைதி காக்கும் படையினரால் மனித உரிமை மீறல்களை கண்டார்.

அன்னை பூபதி அமைதிக்கான போராட்ட வடிவமாக 1988 மார்ச் 19 அன்று மாமாங்கம் பிள்ளையார் கோவிலில் உண்ணாவிரதப் போராட்டத்தைத் தொடங்கினார்.

இந்திய அரசாங்கம் IPKF எனப்படும் இந்திய சமாதானப் படை மற்றும் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் இடையே போர் நிறுத்தத்தை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்று அவர் கோரினார்.

அவரது உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தபோதிலும், அவர் ஏப்ரல் 19, 1988 அன்று சோகமாக மரணம் அடையும் வரை தனது உண்ணாவிரதப் போராட்டத்தைத் தொடர்ந்தார்.

அன்னை பூபதியின் தியாகத்தை தலைவர் பிரபாகரன் பாராட்டினார் இவரது தியாகம். தமிழ்த் தாய்மார்களின் வீரத்தின் அடையாளமாகவும், தமிழர் போராட்ட வரலாற்றில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க தருணமாகவும் இது திகழ்கிறது.

நீதி மற்றும் அமைதிக்கான அவரது உறுதியான அன்னை பூபதியின் அர்ப்பணிப்பு மற்றும் அவரது தைரியம் மற்றும் தியாகம், தலைமுறைகளுக்கு காலத்தால் அழியாத உத்வேகமாக விளங்கும் அவரது நினைவு நாளை தமிழர்கள் நினைவுகூருகின்றனர். அவர்களின் உரிமைகள் மற்றும் அவர்களின் இனத்தின் நலனுக்காக போராடும் தனிநபர்களின் வீரம் மற்றும் வலிமையை அவரது தியாக அர்ப்பணிப்பு எடுத்துக்காட்டுகிறது.

நன்றி செயலாளர்
கோ.ராஜ்குமார்
தமிழர் தாயக காணாமல் ஆக்கப்பட்டோரின் சங்கம்.